Macierzyństwo

Macierzyństwo przede wszystkim daje kobiecie wiele głębokiego szczęścia, radość i poczucie spełnienia, jest rodzajem twórczości.

Wiąże się także z trudem - jak każde tworzenie, jak każda sztuka, może być źródłem cierpień: niemożność posiadania dziecka, jego choroba, niepełnosprawność, śmierć, a także niewdzięczność czy rozmaite trudności wychowawcze to przykłady bolesnych zranień macierzyństwa. Ale doświadczenia trudności nie mogą przysłonić istoty i piękna doświadczenia bycia matką.

Naturalną konsekwencją zrośnięcia matki z dzieckiem w okresie ciąży jest jej szczególny związek z małym dzieckiem, niemowlakiem, potem przedszkolakiem. Wiąże się z tym ogólnie spotykana praktyka społeczna: to najczęściej kobiety zajmują się małymi dziećmi, wymagającymi obecności, troski, opieki, wychowywania i kształcenia. W miarę jak dziecko staje się bardziej samodzielne, wzrasta znaczenie roli rodzicielskiej mężczyzny. Ojcostwo znakomicie może uzupełniać się z macierzyństwem i wraz z nim tworzyć niepowtarzalną całość. Jednakże rodzicielstwo kobiety ma swoją własną specyfikę i oryginalność i w pierwszym okresie życia dziecka jest niezastępowalne.

Macierzyństwo wpisane jest w osobowość kobiety poprzez budowę ciała oraz sposób jego funkcjonowania i choć nie każda kobieta fizycznie staje się matką, macierzyństwo stanowi jeden z wymiarów kobiecości, nadaje jej specyficzny charakter, określa kobiecą wrażliwość i sposób przeżywania więzi. Może dlatego kobiety częściej niż mężczyźni odnajdują się w zawodach, które wymagają bliskiego kontaktu z drugą osobą lub postaw opiekuńczych. Są nauczycielkami, pedagogami, psychologami, pielęgniarkami, lekarkami, wolontariuszkami. Ale także i innym zawodom potrafią nadać kobiecą specyfikę.

Wizerunek kobiety we współczesnym świecie pomija, spłyca bądź dewaloryzuje jej wymiar macierzyński. Kreowany jest obraz kobiety realizującej się głównie przez pracę. Akcentuje się negatywne strony macierzyństwa lub niebezpieczeństwa z nim związane. Mówi się o toksycznym macierzyństwie, o macierzyństwie jako udręce, o niebezpieczeństwie zależności w relacji matki i dziecka, o patologiach związanych z odrzuceniem, przemocą lub zaniedbaniem dziecka. Nieproporcjonalnie duża ilość informacji o zjawiskach marginalnych powoduje zatracanie się pojęcia istoty, sensu i realności zwyczajnego macierzyństwa oraz jego kapitalnego znaczenia dla zdrowia i rozwoju każdej osoby ludzkiej.

Obecność matki jest podstawowym warunkiem naturalnego rozwoju człowieka. Jest warunkiem trwania ludzkości. Macierzyństwo jako udzielanie, ochranianie, przekazywanie życia jest jednym z najpiękniejszych wymiarów człowieczeństwa. Zarazem dostarcza matce głębokich, niepowtarzalnych, z niczym nie dających się porównać i trudnych do opisania przeżyć: radości, szczęścia i spełnienia.

Joanna Krupska